Geschiedenis

De Graventoren is gebouwd op de ruïne van een waterburcht uit de 12de eeuw, opgericht door de graven van Vlaanderen. In de 13de eeuw stonden hier nog zeventien torens, nadat gravin van Vlaanderen Margaretha besloot om het kasteel van haar voorvaderen uit te breiden. Het kasteel vormde lang de achtergrond van verschillende his­torische terechtstellingen en gevangenisstraffen. Ook Mercator zat er gevangen na beschuldiging van ketterij.
 
Het slot deed daarna, tot in 1748, dienst als militaire verschansing. In 1817 bouwde baron de Feltz, schoonvader van graaf Filips Vilain XIIII, een paviljoen van baksteen op de laatste overgebleven torenvoet.
Van de huidige toren is enkel het benedendeel van Doornikse kalksteen oorspronkelijk.

De getijdenmolen werd in 1517 gebouwd en was in handen van de graaf van Vlaanderen en de stad Rupelmonde. Op de rechteroever maalde hij rogge en boomschors en op de linkeroever tarwe. Na een brand in 1567 werd een nieuwe gebouwd op de resten van de vorige.

In 1924 verving een groot ijzeren waterrad de vroegere twee. Poncelet, een ingenieur uit het leger van Napoleon, ontwierp een mechanisme dat voor een groot rendement zorgde en vier molenstenen tegelijk kon aandrijven. In 1996 werd de molen gerestaureerd en opnieuw maalvaardig gemaakt. Het gebouw met indrukwekkend eiken dakgebinte ziet er vandaag nog net zo uit als in de 16de eeuw.