Geschiedenis

Het jaar 1586 is een scharniermoment voor de zusters Benedictinessen in Vlaanderen. Bosgeuzen plunderen de abdij van Sint-Godelieve in Gistel. De zusters ontvluchten de plek waar ze al even wonen en belanden zo’n 20 kilometer verder in Brugge.

Op aanraden van de abt van Sint-Andries kopen ze er in 1623 ‘het Fontainken’, een huis met erf in de Boeveriestraat. Eerst nemen drie zusters er hun intrek, maar al snel volgt een uitbreiding. Er wordt een nieuw, sober klooster gebouwd. Daarna volgen ook de intussen beschermde kapel (1626), het ingangsgebouw (1633) en de zuidvleugel (1634). In die nieuwe Sint-Godelieveabdij worden de Brugse Benedictessen gehergroepeerd in de Boeveriestraat.  

Dat zou eeuwenlang hun thuis blijven. Die plek was van hen, en van hen alleen. 400 jaar lang bleven de deuren van deze abdij gesloten voor buitenstaanders. Pas in de zomer van 2021 werd de Sint-Godelieveabdij even opengesteld. Bezoekers konden er voor het eerst het klooster en de kapel bewonderen, met zijn barokaltaar, preekstoel en koorgedeelte in houtsnijwerk. Een voorsmaakje van de nabije toekomst, waarin dit complex een nieuwe, openbare toekomst krijgt.

De Minderbroeders Kapucijnen maken al eeuwenlang deel uit van het Brugse leven. De orde van kapucijnen werd in 1528 gesticht, in 1592 was de eerste orde in Brugge een feit.

Die vestigde zich op door de eeuwen heen op twee locaties in de Sint-Clarastraat en in een klooster op de Vrijdagmarkt. Omstreeks 1871 brak een nieuw hoofdstuk aan voor de Brugse kapucijnen. Kanunnik Petrus Maes schonk hen een perceel grond in de Boeveriestraat, tegenover de Sint-Godelieveabdij. Daar bouwden ze een nieuw klooster en een kerk. Die werd aangekleed met een aantal schilder- en beeldhouwwerken.

Het klooster werd later, vooral in de eerste helft van de twintigste eeuw, een actief centrum voor allerlei initiatieven en liefdadigheid. Het totale complex werd in 2004 beschermd als monument. In november 2020 verlieten de drie laatste kapucijnen het Brugse klooster.